Precipitatiehardende legeringen zijn een van de vijf groepen van de familie van roestvrij staal. Roestvaststaallegeringen binnen deze groep bieden de optimale combinatie van eigenschappen die te vinden zijn in de austenitische en martensitische soorten roestvast staal.

Deze legeringen, ook wel bekend als verouderingsbestendige legeringen, hebben een hoger koolstofgehalte in vergelijking met ferritisch roestvast staal. Als gevolg van het hogere koolstofgehalte kunnen deze legeringen worden gehard met behulp van lucht-, olie- of waterkoeling, waardoor hun sterkte toeneemt. Sommige kwaliteiten zijn zelfs drie tot vier keer sterker dan austenitisch roestvast staal, zoals 1.4301, 1.4401 en 1.4436.

Andere belangrijke legeringselementen van precipitatiegeharde legeringen zijn aluminium, titanium, niobium en molybdeen, in combinatie of afzonderlijk. Zodoende biedt deze groep roestvaststaallegeringen fabrikanten talloze superieure eigenschappen door een combinatie van hoge hardingswaarden met zeer hoge sterkten, superieure vermoeiingseigenschappen, goede corrosiebestendigheid en goede vormbaarheid. Ook is er minimale vervorming wanneer deze legeringen een warmtebehandeling ondergaan, waardoor ze ideaal zijn voor meerdere toepassingen.

Er zijn drie verdere onderverdelingen van precipitatiehardende legeringen: martensitisch met laag koolstofgehalte, semi-austenitisch en austenitisch. De meest voorkomende legering 17/4PH valt in de categorie martensitisch. Een andere veel voorkomende kwaliteit is 17-7PH, een austenitisch-martensitische legering, die ideaal is voor luchtvaarttoepassingen, de productie van veren en chirurgische instrumenten.